تفاوت بین تغییر شکل حرارتی و نقطه نرمی ویکار

نقطه نرم شدن ویکا به پلاستیک‌های مهندسی، پلاستیک‌های عمومی و سایر نمونه‌های پلیمری در محیط انتقال حرارت مایع، تحت بار مشخص و نرخ دمای مشخص، با فشار سوزن ۱ میلی‌متر مربع به عمق دمای ۱ میلی‌متر اشاره دارد.

نقطه نرمی ویکا برای کنترل کیفیت پلیمر و به عنوان شاخصی برای شناسایی خواص حرارتی انواع جدید استفاده می‌شود. این دما، دمایی را که ماده در آن استفاده می‌شود، نشان نمی‌دهد.

دمای انحراف حرارتی انگلیسی (اچ‌دی‌تی) پارامتری است که با هدف بیان رابطه بین جذب گرما و انحراف جسم اندازه‌گیری شده انجام می‌شود.

دمای تغییر شکل حرارتی توسط دمای ثبت شده تحت متغیرهای بار و شکل مشخص شده اندازه‌گیری می‌شود.

نقطه نرم شدن: دمایی که در آن یک ماده نرم می‌شود.

عمدتاً به دمایی اشاره دارد که در آن پلیمر آمورف شروع به نرم شدن می‌کند.

این نه تنها به ساختار پلیمر مربوط می‌شود، بلکه به وزن مولکولی آن نیز مربوط می‌شود.

روش‌های تعیین زیادی وجود دارد.

نتایج روش‌های مختلف تعیین اغلب متناقض هستند.

موارد استفاده بیشتر عبارتند ازویکاتو قانون جهانی.

دمای تغییر شکل حرارتی: تغییر شکل (یا نرم شدن) یک نمونه را تحت بار مشخص تا دمای معین اندازه‌گیری کنید.

دمای تغییر شکل حرارتی: به عنوان مثال، اسپلین استاندارد را در نظر بگیرید، تحت یک نرخ گرمایش و بار مشخص، دمای مربوطه زمانی است که انحراف اسپلین 0.21 میلی‌متر تغییر می‌کند.

نقطه نرم شدن ویکا: در یک نرخ گرمایش و بار مشخص، فرورونده به نمونه استاندارد 1 میلی‌متر از دمای مربوطه فرو می‌رود.

دو استاندارد برای نرخ گرمایش و بار وجود دارد.


زمان ارسال: ۱ آگوست ۲۰۲۲